ناامیدی یکی از احساسات طبیعی است که در هر انسانی می‌تواند به وجود بیاید؛ ولی درصورتی که ماندگار شود می‌تواند منجر به ایجاد انواع اختلالات روانی مانند افسردگی و استرس مزمن شود. علت ناامید بودن انتظارات بالایی است که فرد از خود دارد و در صورتی که به آن نرسد احساس یاس می‌کند. برای اینکه بتوان این احساس را درمان کرد می‌توان از تکنیک‌های مختلفی مانند افزایش عزت نفس استفاده کرد.
در این مقاله از وبلاگ دکتر مهدی آنت توضیح می‌دهیم ناامیدی چیست؟ به چه علتی رخ می‌دهد؟ و چه تأثیری می‌تواند بر سلامتی ما داشته باشد؟ همچنین راه‌های درمان آن را بیان می‌کنیم. پس تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.
ناامیدی چیست؟
ناامیدی و یاس یک احساس قدرتمند است که غالبا در ایجاد روحیه غمگین نقش دارد و ممکن است بر نحوه ادراک شخص از خود، سایر افراد، شرایط شخصی و حتی جهان تاثیر منفی بگذارد. این احساس می تواند تاثیر به‌سزایی در رفتار انسان داشته باشد، زیرا منعکس کننده دیدگاه منفی فرد نسبت به آینده است.
درواقع ناامید بودن که می‌توان آن را مترادف با یاس دانست احساسی است که با کمبود امید، عدم خوشبینی و اشتیاق مشخص می‌شود. فرد مایوس فکر می‌کند زندگی ارزشی ندارد و منتظر موفقیت یا پیشرفت نیست. اگر این احساس به صورت طولانی مدت ادامه داشته باشد و زندگی خودتان یا اطرافیانتان را تحت تاثیر قرار دهد باید آن را نشانه‌ای از افسردگی دانست.
علل ناامید بودن افراد
شكست‌های پی در پی در زندگی: يكی از علل احساس نااميدی در زندگی، شكست و انتظار شكست می‌باشد. اگر شما هميشه انتظار شكست را داشته باشيد و توانمندی‌های خود را باور نداشته باشيد، احساس خوبی در زندگی نخواهيد داشت.
يكنواختی در زندگی: انسان فطرتا زيبايی طلب بوده و دوست دارد با تنوع زندگی كند؛ چنانچه محيط زندگی يا فرايند زندگی يكنواخت باشد، روند تغيير انرژی روانی با خلل مواجه می گردد. گاهی انسان به تغييرات اندكی در زندگی نياز دارد. مثل گردش، تفريح و يا حتی تغيير چيدمان منزل.
عدم برآورده شدن نيازها: رفع نيازها احساس لذت در زندگی را به دنبال دارد. در واقع نيازها به عنوان يكی از انگيزه‌های حياتی هستند. اگر نيازها نبودند انسان در زندگی بسياری از دلخوشی‌ها را از دست می‌داد و خيلی از فعاليت‌ها را ترک می‌كرد. حال اين نكته نيز حائز اهميت است كه اگر نيازها به درستی و به موقع و متناسب پاسخ داده نشوند می‌تواند منجر به احساس سستی و بی‌حوصلگی در فرد شود.
كم بودن فعاليت‌های زندگی: ركود و نداشتن مشغله كافی در زندگی و بيكاری و داشتن ساعات زيادی كه نميی‌دانيم با چه فعاليت‌هايی آن را پر كنيم و يا پر كردن آن با فعاليت‌های غير مفيد و بی‌ارزش می‌تواند به احساس سستی و بی‌حوصلگی منجر گردد.
نداشتن عزت نفس و اعتماد به نفس: اگر ارزش‌های وجودی خودتان را نشناسيد و آن‌ها را باور نكنيد راجع به خودتان و زندگی تان احساس خوبی نخواهيد داشت. تنها انسان‌هايی احساس خوبی در زندگی دارند كه احساس خوبی نسبت به خودشان دارند و خودشان را به عنوان انسانی خوب و كارآمد قبول دارند.
شغل نامناسب: چنانچه كاری را انجام می‌دهيد كه به آن علاقه نداريد خيلی طبيعی است كه از آن احساس لذت نكنيد، و هنگامی كه می‌خواهيد به كار مشغول شويد بدترين احساس را داشته باشيد، و هميشه در زندگي احساس خستگی كنيد.
مناسب نبودن رشته تحصيلي: اگر رشته تحصيلی شما مورد علاقه تان نباشد يا مطابق با استعدادهای شما نباشد، پيشرفت چندانی در آن رشته نخواهيد داشت و تحصيل به مسئله بغرنج و عذاب آورتبديل خواهد شد.
احساس ناامیدی چه تأثیری بر سلامت روان دارد؟
احساس ناامیدی به‌عنوان يكی از علائم شناخته‌شده برای بسیاری از مشكلات مرتبط با بهداشت روان ازجمله افسردگی، اضطراب، اختلال دو قطبی، اختلالات تغذيه، استرس ناشی از آسیب‌های روانی، اعتياد به مواد و افکار خودکشی محسوب می‌شود.
بسیاری از كسانی که احساس نا امید بودن و یاس را تجربه می‌کنند ممکن است تحت تأثیر ديگر اختلالات مربوط به بهداشت روان مانند افسردگی نيز بوده باشند. احساس ناامیدی همراه با افسردگی شرايطی است كه می‌تواند شخص را به سمت فكر خودكشی سوق دهد.
ناامید شدن هميشه تحت شرايط خاصی اتفاق نمی‌افتد. فرقی نمی‌کند برای چه، اما احساس نا امیدی می‌تواند ویران‌کننده باشد. اين سبک زندگی نه تنها به احساس آسايش و ثبات فرد لطمه می‌زند، بلكه انگيزه شخص برای استفاده از منابع موجود و كمک گرفتن از دیگران را از او می‌گیرد.
چند راهکار برای غلبه بر ناامیدی
ناامید بودن لزوماً جای نگرانی ندارد. این ناتوانی در برخورد با آن و حل مشکل است که جای نگرانی دارد. مقابله با این حس به تلاشی آگاهانه نیاز دارد. با استفاده از روش‌های زیر تا حدودی می‌توانیم بر حس منفی خود غلبه کنیم و به مسیر خود در زندگی ادامه دهیم.
امیدواربودن آموختنی است
یک روش موثر برای غلبه بر ناامیدی این است که مهارت امیدواری و خوشبینی را بیاموزید. نگرش مثبت و امیدواری در طول زمان و با استفاده از تجربیات مختلف آموخته می‌شود. برای آموزش خوشبینی و غلبه بر یاس ابتدا بهتر است درباره ضرورت این مهارت و خوش‌بین بودن کمی فکر کنید. به نظر شما این امیدوار بودن چه مزایایی دارد؟ همین طور به مزایای ناامیدی فکر کنید و ببینید کدام ویژگی به شما بیشتر کمک می کند؟
احساس نا امیدی را معتبر بدانیم
یکی از بهترین راه‌ها برای سلامت روان، تأیید احساسی است که در موقعیت داریم. بهتر است با خودمان صادق باشیم تا بتوانیم در مورد احساسمان حتی در تنهایی خود، حرف بزنیم. اگر کسی را داریم که محرم ماست و با او از احساسمان بگوییم، این می‌تواند کمک کند که چشم‌انداز بهتری نسبت به موقعیت داشته باشیم.
استاندارها و توقعاتمان را بازبینی کنیم
پایین آوردن توقعات باعث می‌شود که موفقیت‌های بیشتری کسب کنیم. به خودمان فشار وارد نکنیم و بیش از حد انتظار نداشته باشیم. به هرحال برخی از امور در کنترل ما نیستند. از آن‌ها چشم‌پوشی کنیم و تنها بر چیزهایی تمرکز کنیم که روی آن کنترل داریم.
هیجانات را تخلیه کنیم
بهتر است احساسمان را مخفی نکنیم. تخلیه غصه‌ها، گریه کردن و ابراز خشم برای غلبه بر ناامیدی مفید است. برای بیان احساسمان از هر راهی که بهتر است، کمک بگیریم. برای برخی از افراد نوشتن بهتر است و برخی دیگر با حرف زدن با یک مشاور یا دوست احساس بهتری به زندگی پیدا می‌کنند و می‌توانند از حس نا امیدی خلاص شوند. باید ببینیم کدام روش برای بهتر است تا احساساتمان را ابراز کنیم.
بدون دیدگاه